คนไทยรับรู้เรื่องราวการเดินทางของพระโสณะและพระอุตตระมายังดินแดนสุวรรณภูมิ แต่เพียงสั้นๆ บทความนี้จึงเป็นการแปลถอดความจากต้นฉบับคัมภีร์มหาวงศ์ของลังกา ซึ่งมีเล่าเรื่องราวการเดินทางของทั้งสองท่านอย่างละเอียด แต่คัมภีร์มหาวงศ์ฉบับภาษาไทยตัดออกไป ดังนี้

“…เสด็จไปพร้อมกับ 4 เถระ, ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร สิ่งมีชิวิต 80 โกฏิ ย่อมได้รับบำเหน็จแห่งมรรค(แห่งความรอด) ห้าเถระต่างแยกย้ายไป 5 อาณาจักร คนนับแสนได้รับการบรรพชา เชื่อในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมด้วยพระอุตตรเถระ และพระโสณเถระได้เสด็จไปยังสุวรรณภูมิ บัดนี้ เมื่อใดที่เด็กผู้ชายผู้หนึ่งเกิดมาในราชสำนัก นางปีศาจอันน่าเกรงขามผู้ออกมาจากทะเล คอยกินเด็กและหายไปครั้งแล้วครั้งเล่า และในขณะนั้นเองเจ้าชายได้ประสูติในพระราชวังของกษัตริย์ เมื่อประชาชนเห็นพระเถระจึงคิดว่าพวกนี้เป็นพวกของนางปีศาจ และประชาชนได้เตรียมอาวุธมาเพื่อฆ่าพวกเขา (ในทีนี่หมายถึงพระเถระ) พระเถระได้กล่าวว่า นี้มันอะไรกัน และยังกล่าวว่า พวกเราเป็นสมณะผู้ยำเกรง มิใช่สหายของนางปีศาจทั้งหลาย ทันใดนั้นนางปีศาจได้ออกมาจากมหาสมุทรพร้อมบริวารของหล่อน เมื่อประชาชนได้เห็นก็ต่างพาโวยวายกันใหญ่ แต่พระเถระนั้นได้สร้างอสูรที่น่าสะพรึงกลัวมากกว่าเท่าตัว ล้อมรอบนางปีศาจและบริวารของหล่อน นางได้คิดว่า ที่แห่งนี้ถูกเข้าครอบครองโดยคนเหล่านี้ และนางเกิดขวัญหนีดีฝ่อจนต้องบินหนีไป เมื่อพระเถระได้สร้างกำแพงคุ้มกันล้อมรอบเมืองเอาไว้แล้วจึงได้แสดงพรหมชาลสูตรประชาชน หลายคนมาที่ลี้ภัยและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ กว่าหกหมื่นคนเปลี่ยนใจมาเลื่อมใสศรัทธาอย่างแท้จริง บุตรชายของตระกูลขุนนางกว่าสามพันห้าร้อยได้รับการบรรพชา และบุตรสาวของตระกูลขุนนางกว่าก็ได้รับการบรรพชาเช่นเดียวกัน ต่อจากนี้ไปเมื่อเจ้าชายประสูติในพระราชวัง พระราชาก็ทรงพระราชทานพระนามว่า โสณุตตระ เพราะพวกเขาได้ละเว้นการเข้าสู่สุคติได้สำเร็จแล้ว นั่นคือการสละของผู้พิชิตที่มีความเมตตากรุณาทั้งหมด ---- พวกเขาให้พรแก่โลกไปที่นั่นและที่นี่ ผู้ซึ่งเหน็ดเหนื่อยใน การดิ้นรนเพื่อความรอดของโลกนี้คือจบบทที่ 12 มีชื่อว่า “การกลับใจใหม่ของประเทศต่าง ๆ” ในมหาวงศ์ บำเพ็ญเพียรเพื่อความปิติและอารมณ์ของพระสงฆ์…”

เนื้อความโดยสรุปคือ ในดินแดนสุวรรณภูมิ มีกษัตริย์ปกครอง แต่เกิดปัญหาเพราะนางปีศาจมาจับเด็ก วันหนึ่งเมื่อพระโสณะและอุตระเดินทางมาถึง กษัตริย์ก็เข้าใจไปว่าเป็นนางปีศาจ แต่เมื่อถามจึงทราบว่าไม่ใช่ วันหนึ่งนางปีศาจมาโจมตีอีก พระเถระทั้งสองช่วยปราบด้วยธรรมะ ทำให้ผู้คนเปลี่ยนศาสนาเป็นจำนวนมาก” (Mahavamsa, chapter XII, The Converting of Different Countries, p. 86-87)