บทที่ 1 บทนำ

บทที่ 2 เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

บทที่ 3 วิธีดำเนินการวิจัย

บทที่ 4 ผลการวิจัย

      4.1 ด้านความเป็นมาของจฺยามในกลุ่มชาติพันธุ์มอญ

      4.2 ศึกษาการบรรเลงจฺยามกลุ่มชาติพันธุ์มอญ

บทที่ 5 สรุปและอภิปรายผล

งานวิจัยเรื่องการศึกษาจฺยามกลุ่มชาติพันธุ์มอญเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มี
วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นมาของจฺยามและศึกษาการบรรเลงจฺยามในกลุ่มชาติพันธุ์มอญ กำหนดพื้นที่วิจัยในชุมชนมอญในประเทศไทย ชุมชนมอญชายแดนไทยเมียนมาและชุมชนมอญ ในรัฐมอญ สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา ใช้ ระเบียบวิธีวิจัยทางมานุษยดุริยางควิทยา ผลการวิจัยพบว่าเครื่องดนตรีจฺยามไม่ปรากฎหลักฐานช่วงเวลาของการสร้างเครื่องดนตรีพบเพียง
ตำนานความรักของเจ้าชายกับเจ้าหญิงและใช้จระเข้เป็ นพาหนะในการไปพบกัน ชาวมอญยกย่อง จระเข้ผู้มีความซื่อสัตย์และเสียสละ จึงสร้างเครื่องดนตรีรูปจระเข้และถือเป็นเครื่องดนตรีประจำชาติของชาวมอญ มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่กล่าวถึงเครื่องดนตรีจฺยามของมอญ
ปรากฏในพงศาวดารจีนสมัยราชวงศ์ถัง (พ.ศ.1345) จฺยามมีบทบาทสำคัญด้านต่าง ๆ ต่อวิถีชีวิต วัฒนธรรมและสังคมมอญ มีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกับเครื่องดนตรีประเภทดีดวางราบกับพื้นใน ประเทศอินเดียและกลุ่มประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้การศึกษาการบรรเลงจฺยาม
กลุ่มชาติพันธุ์มอญพบว่า การบรรเลงจฺยามชุมชนมอญในประเทศไทยเป็นเพลงที่ใช้ประกอบการละเล่นทะแยมอญ นิยมบรรเลงด้วยสายเป็นหลักและใช้สายทุ้มเป็นสายกระทบ ไม่นิยมใช้สายลวดและเทคนิคพิเศษ ชุมชนมอญชายแดนไทยเมียนมาและชุมชนมอญในรัฐมอญบรรเลงโดยดำเนินทำนองทั้ง 3 สาย มีการใช้เทคนิคการสะบัดและการขยี้ บทเพลงที่ใช้ในชุมชนมอญชายแดนไทยเมียนมาเป็นเพลงส าหรับประกอบการแสดง ส่วนบทเพลงที่ใช้ในชุมชนมอญในรัฐมอญเป็นเพลงที่ใช้ประกอบพิธีกรรมและบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ