|
|
|
|---|
| ชื่อผู้แต่ง | ภูเทพ ประภากร |
| วารสาร/นิตยสาร | มนุษยสังคมสาร (มสส.) |
| เดือน | กันยายน-ธันวาคม |
| ปี | 2566 |
| ปีที่ | 21 |
| ฉบับที่ | 3 |
| หน้าที่ | 105–123 |
| ภาษา | ไทย |
| หัวเรื่อง | ละโว้ พงศาวดารจีน เอกสารโบราณ ราชวงศ์หมิง |
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแปล เรียบเรียงและศึกษาบันทึกเกี่ยวกับอาณาจักรละโว้ในเอกสารจีนสมัยราชวงศ์หมิง (ช่วงปี ค.ศ. 1368-1644) ประกอบด้วยพงศาวดารและเอกสารจีนโบราณ จำนวน 13 รายการ ซึ่งได้มีการรวบรวมไว้ในหนังสือ เอกสารและพงศาวดารจีนที่เกี่ยวข้องกับประเทศไทย ผู้วิจัยใช้แนวคิดการศึกษาเอกสารทางประวัติศาสตร์เป็นแนวคิดหลักในการวิจัยครั้งนี้ ผลการวิจัย พบว่า เอกสารจีนสมัยราชวงศ์หมิงบันทึกเกี่ยวกับอาณาจักรหลัวหูหรือละโว้มีสาระสำคัญ 2 ประการ คือ 1) บันทึกภูมิประเทศ ความอุดมสมบูรณ์และความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรเซียน และ 2) บันทึกความสัมพันธ์ระหว่างละโว้และราชสำนักจีนผ่านระบบบรรณาการหรือจิ้มก้อง โดยเป็นความสัมพันธ์ที่เริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง ซึ่งทำให้อาณาจักรละโว้ได้รับผลดี ทั้งด้านการค้า การทูต และความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรต่างแดนอื่น
พงศาวดารและเอกสารจีนโบราณ จำนวน 13 รายการที่กล่าวถึงอาณาจักรละโว้หรือหลัวหู
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแปล เรียบเรียงและศึกษาบันทึกเกี่ยวกับอาณาจักรละโว้ในเอกสารจีนสมัยราชวงศ์หมิง (ช่วงปี ค.ศ. 1368-1644) ประกอบด้วยพงศาวดารและเอกสารจีนโบราณ จำนวน 13 รายการ ซึ่งได้มีการรวบรวมไว้ในหนังสือ เอกสารและพงศาวดารจีนที่เกี่ยวข้องกับประเทศไทย ผู้วิจัยใช้แนวคิดการศึกษาเอกสารทางประวัติศาสตร์เป็นแนวคิดหลักในการวิจัยครั้งนี้ ผลการวิจัย พบว่า เอกสารจีนสมัยราชวงศ์หมิงบันทึกเกี่ยวกับอาณาจักรหลัวหูหรือละโว้มีสาระสำคัญ 2 ประการ คือ 1) บันทึกภูมิประเทศ ความอุดมสมบูรณ์และความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรเซียน และ 2) บันทึกความสัมพันธ์ระหว่างละโว้และราชสำนักจีนผ่านระบบบรรณาการหรือจิ้มก้อง โดยเป็นความสัมพันธ์ที่เริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง ซึ่งทำให้อาณาจักรละโว้ได้รับผลดี ทั้งด้านการค้า การทูต และความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรต่างแดนอื่น
พงศาวดารและเอกสารจีนโบราณ จำนวน 13 รายการที่กล่าวถึงอาณาจักรละโว้หรือหลัวหู
Google Translate