บูโรพุทโธ ได้รับการออกแบบเพื่อสื่อถึง "มณฑล" หรือ "จักรวาล" ตามความเชื่อของศาสนาพุทธนิกายมหายาน ประกอบไปด้วย

  1. ระบบอาทิพุทธ-พระธยานิพุทธ-พระมานุษิพุทธ คือ ในคติของนิกายมหายานเชื่อว่ามีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นเป็นจำนวนมากแต่องค์แรกที่เกิดและสร้างโลกคือ "พระอาทิพุทธ" จึงถือเป็นเจ้าแห่งจักรวาล และได้ให้กำเนิด "พระธยานิพุทธเจ้า" 5 พระองค์ ประจำอยู่ในพุทธเกษตร ทั้ง 4 ทิศของจักรวาล ได้แก่ ทิศเบื้องกลาง ทิศตะวันออก ทิศใต้ ทิศตะวันตก และทิศเหนือ โดยมีหน้าที่ดูแลกัลป์ต่าง ๆ และสร้าง "พระมานุษิพุทธ" หรือพระพุทธเจ้าของมนุษย์ให้ลงมาตรัษรู้บนโลก

  2. ระบบตรีกาย คือ ในคติของนิกายมหายานเป็นการอธิบายพระกายของอาทิพุทธ-พระธยานิพุทธ-พระมานุษิพุทธ ซึ่งมีสถานะของพระกายที่แตกต่างกัน หรือเรียกว่า "ระบบตรีกาย" โดย
      - พระอาทิพุทธเป็น "ธรรมกาย" หรือกายแห่งธรรม คือไม่เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย เป็นอมตะไม่มีรูป 
      - พระธยานิพุทธเป็น "สัมโภคกาย" เป็นกายที่ไม่เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย เช่นเดียวกับพระอาทิพุทธ แต่มีรูปมองเห็นได้
      - พระมานุษิพุทธเป็น "นิรมานกาย" เป็นกายที่เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย เช่นเดียวกับมนุษย์ทั่วไป

  3. ระบบภูมิสาม คือ ในคติของนิกายมหายานเชื่อว่าจักรวาลประกอบด้วยภูมิ 3 ระดับ ได้แก่
     - อรูปภูมิ คือภพภูมิที่ไม่ต้องการกาม ไม่มีรูป บุคคลที่เกิดในภพภูมินี้คือผู้บรรลุนิพพานซึ่งเป็นผู้ที่รวมเข้ากับความจริงสูงสุดแล้ว ไม่สามารถตกอยู่ภายใต้กาลเวลา ไม่มีจุดสิ้นสุด มีพระพุทธเจ้าประจำภูมิคือ "พระอาทิพุทธ"
     - รูปภูมิ คือภพภูมิที่ไม่ต้องการกามแล้ว แต่ยังคงมีรูป บุคคลที่เกิดในภพภูมินี้คือผู้หลุดพ้นจากกิเลสหยาบได้ แต่ยังไม่หลุดพ้นจากกิเลสที่ละเอียดมีร่างกายที่รุ่งเรือง เป็นอมตะ ไม่ต้องอยู่ภายใต้กาลเวลา พระพุทธเจ้าประจำภูมิคือ "พระธยานิพุทธ"
     - กามภูมิ คือ ภพภูมิที่ยังมี "กาม" คือกิเลสและควรต้องการ คนที่เกิดในภพภูมินี้ย่อมมัวเมาในกิเลสตัณหา อยู่ในกฎแห่งกรรม ร่างกายจึงเกิด แก่ เจ็บ ตาย พระพุทธเจ้าประจำภูมินี้คือ "พระมานุษิพุทธ"

การจำลอง "ระบบภูมิสาม" ของบูโรพุทโธสื่อผ่านชุดฐานที่แตกต่างกัน 3 ประเภท
1. กามภูมิ ตรงกับฐานล่างสุดในผังสี่เหลี่ยม เปรียบได้กับส่วนด้านล่างสุดของจักรวาล
2. รูปภูมิ ตรงกับชุดฐานสี่เหลี่ยมเพิ่มมุม และทางเดินประทักษิณซึ่งอยู่ถัดขึ้นมา เนื่องจากในทางประติมานวิทยาอธิบายว่า "การมีมุม" เทียบเท่ากับ "การมีรูป" ด้วยเหตุนี้จึงเลือกใช้ฐานสี่เหลี่ยมเพิ่มมุนเป็นสัญลักษณ์
3. อรูปภูมิ ตรงกับฐานกลม เนื่องจากในทางประติมานวิทยาอธิบายว่าวงกลมที่ "ไม่มีมุม" เท่ากับ "ไม่มีรูป"

บนฐานชั้นบนสุดที่เป็นฐานกลม ยังเป็นที่รองรับสถูปและพระพุทธรูปในสถูปเจาะโปร่ง ที่แสดงถึงพระไวโรจนะซึ่งเป็นพระธยานิพุทธประจำทิศเบื้องกลาง