- ค.ศ.1936 (พ.ศ.2479): กรมศิลปกรประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถานบ้านหลวงรับราชฑูต ในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 53 หน้า 904 ในวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ 2479

- ค.ศ.2020 (พ.ศ.2563): สำนักศิลปากรที่ 4 ลพบุรี ทำการขุดตรวจ และขุดค้นทางโบราณคดีในพื้นที่บ้านหลวงรับราชฑูต ตามโครงการอนุรักษ์และพัฒนาบ้านหลวงรับราชฑูต

   บ้านหลวงรับราชฑูต (บ้านวิชาเยนทร์) ถูกสร้างขึ้นราวราวก่อนปีค.ศ.1683 (พ.ศ.2226) สันนิษฐานว่าเดิมเป็นอาคารพำนักอาศัยของพ่อค้าชาวเปอร์เซียที่มาติดต่อกับกรุงศรีอยุธยา ในภายหลังบ้านหลังนี้ได้ตกเป็นสมบัติของราชสำนัก ในช่วงระหว่างปีค.ศ.1683-1685 (พ.ศ.2226-2228) สมเด็จพระนารายณ์มหาราช ได้พระราชทานบ้านหลังนี้ให้แก่ เจ้าพระยาวิไชเยนทร์ หรือ คอนสแตนติน ฟอลคอน สมุหนายกชาวเวนิสที่อยู่ในราชสำนักสยาม ณ เวลานั้น โดยเจ้าพระยาวิไชเยนทร์ได้ปรับปรุงอาคารแบบตะวันตกเดิมให้เหมาะสมกับการอยู่อาศัยกับตนเอง และครอบครัว ต่อมาในปีค.ศ.1685 (พ.ศ.2228) ทางราชสำนักกรุงศรีอยุธยาได้ใช้อาคารหลังนี้เป็นที่รับรองคณะเอกอัครราชฑูตฝรั่งเศสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ที่เดินทางมาจากฝรั่งเศศเพื่อเข้ามาเจริญพระราชไมตรี

ลักษณะทางสถาปัตยกรรม เป็นหมู่อาคารก่ออิฐถือปูนแบบตะวันตก หน้าต่าง และซุ้มประตู แสดงให้เห็นลักษณะศิลปะตะวันตกแบบเรเนอซองต์ โดยทำหน้าที่เป็นทั้งบ้านที่อยู่อาศัยของเจ้าพระยาวิไชเยนทร์กับครอบครัว และ อาคารรับรอบเอกอัครราชฑูต โดยแผนผังแบ่งออกได้เป็น 3 ส่วน ได้แก่  

• ด้านทิศตะวันตก : มีลักษณะเป็นตึกสองชั้นหลังใหญ่ ซุ้มประตูทางเข้าเป็นรุปโค้งครึ่งวงกลม เป็นที่พักอาศัยของคณะราชฑูตชาวฝรั่งเศส
• บริเวณตรงกลาง : มีลักษณะเป็นหอระฆัง สันนิษฐานว่าเดิมถูกใช้เป็นโบสถ์หรือสถานที่ประกอบกิจกรรมทางศาสนาของนักบวชคณะเยซูอิต พบร่องรอยการทำซุ้มประตูหน้าต่างเป็นซุ้มเรือนแก้ว เสาปลายเป็นรูปกลีบบัวขาว
• บริเวณทิศตะวันอออก : มีลักษณะเป็นกลุ่มอาคารใหญ่ 2 ชั้น ลักษระใกล้เคียงกับด้านทิศตะวันตก

เมื่อสิ้นรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช หมู่อาคารนี้จึงถูกปล่อยทิ้งร้างให้ทรุดโทรม

นายเดชา สุดสวาท. ไขปริศนาห้องลับ บ้านหลวงรับราชทูต เมืองละโว้. เข้าถึงโดย https://www.finearts.go.th/promotion/view/19098

กองจัดการสิ่งแวดล้อมธรรมชาติและศิลปกรรม. บ้านหลวงรับราชฑูต (บ้านวิชาเยนทร์). เข้าถึงโดย https://culturalenvi.onep.go.th/site/detail/3661